जागिर गुमाउनु पर्ने लेख

काठमाडौँको एउटा राष्ट्रिय दैनिकमा ‘पाठक पत्र’ का रुपमा छापिएको यो लेखले एक जना पत्रकारको जागिरै गुमेको छ। राजधानीबाटै चलेको एउटा न्युज टेलिभिजनबाट उनले यही पत्रका कारण जागिर गुमाउनु परेको हो। कस्तो रहेछ त त्यो लेख, पढ्नलाई भित्र आउनुस्। केही प्रमुख बूँदा


• मजदुर भएर पनि आफूलाई मजदुर भन्न नरुचाउने पत्रकारको अवस्था गार्मेन्ट उद्योगमा काम गर्ने श्रमिकको भन्दा दयनीय रहेकामा अझै खासै ध्यान गएको छैन।
• पत्रकारलाई तलब नदिए पनि हुन्छ? तोकिएभन्दा कम दिए पनि हुन्छ? उनीहरूको व्यावसायिक सुरक्षा हुनुपर्दैन वा मालिकले जे चाह्यो, त्यही गरे हुन्छ? काम गरेको महिना दिन पुग्दा पनि तलब नपाउनुजस्तो अन्याय अर्को केही हुन सक्छ?
• ठूला मिडिया हाउसका मालिकविरुद्ध पत्रकारका संगठित संस्था पनि मूकदर्शक बन्छन्, सचेत गराउनसम्म सक्दैनन्। नेपाली पत्रकारहरू आफ्नो सेवा र सुविधाप्रति भन्दा मालिकले तोकेको सेवा सुविधा र नियमभित्र आबद्ध हुन बाध्य छन्।
• मिडिया हाउसभित्र हुने गरेका अत्याचारका विषयमा भने नेताहरूसमेत केही बोल्न सक्दैनन्। दस वर्ष सशस्त्र युद्ध गरेका हुन् वा राणाशाहीदेखि निरंकुश राजतन्त्रको अन्त्यका लागि संघर्ष गरेका दलहरू, उनीहरू मिडिया हाउसको अवस्थाबारे केही बोल्न सक्दैनन्। बोल्यो कि पोल्यो भनेझैँ गरेर त्यही नेता र मन्त्रीविरुद्ध खनिने मालिकको मिडिया पोलिसीका अगाडि उनीहरू घुँडा टेक्न बाध्य छन्।