जोन डब्लु वार्डनर - आजभोलि शिक्षा अप्रभावकारी छ । हामीले केटाकेटीलाई आफैँ फूल रोप्न सिकाउनुभन्दा तयारी फूल काटेर दिइरहेका छौँ । रोगर लिविन - मान्छे यदि गरिब घर मा जन्मिन्छ भने त्यो मान्छे को दोष होइन, यदि मान्छे गरिब भएर मर्छ भने त्यो चाही मान्छे को दोष हो!!!

Monday, February 21, 2011

लोडसेडिङको अँध्यारो

लोडसेडिङको अँध्यारोले जन्माउने असन्तोष र निराशाले देशको अर्थतन्त्र र समाज व्यवस्थामै गम्भीर संकट निम्त्याइरहेको छ

ऊर्जा संकटको चरम नमुना दैनिक चौध घन्टा लोडसेडिङले प्रस्तुत गरिरहेको छ । तर, लोडसेडिङका सन्दर्भमा छलफल गर्न बोलाइएको संसद्को प्राकृतिक स्रोतसाधन समितिको बैठकमा सभासद्हरू नै अनुपस्थित भएपछि नैतिक संकटको समेत नमुना मुलुकले देख्यो । जनजीवनमाथि प्रत्यक्ष
नकारात्मक असर गरिरहेको लोडसेडिङका सन्दर्भमा संसदीय समितिमै देखिएको यो उदासीनता अर्थपूर्ण छ ।
यही समितिको अघिल्लो बैठकले लोडसेडिङ हटाउने उपाय प्रस्तुत गर्न सरकारलाई निर्देशन दिएको थियो । कार्यक्रम बनाउन मुख्यसचिव, ऊर्जासचिव, ऊर्जा मन्त्रालयका अधिकारीहरू, विद्युत् विकास विभाग र नेपाल विद्युत् प्राधिकरणलाई पनि निर्देशन दिइएको थियो । तर, बैठक बोलाउने समितिकै सभापति शान्ता चौधरी एउटा अन्तर्राष्ट्रिय गैरसरकारी संस्थाको कार्यक्रममा भाग लिन अपि|mका गइन् । लोडसेडिङकै सन्दर्भमा संसद्को यो समितिमा तीन महिनामा दर्जनभन्दा बढी पटक छलफल भइसकेको छ । तर, कार्यक्रम र समाधानका उपायसहित छलफल गर्न तय गरिएको बैठकमा सभासद्हरू नै अनुपस्थित भएपछि मुलुकका जिम्मेवार पदाधिकारीहरूको संवेदनशीलतामाथि प्र्र्रश्न उठेको छ ।

लोडसेडिङमा जनजीवन अभ्यस्त हुन थालेको छ । लोडसेडिङका बारेमा दुई वर्षअघि जति धेरै चर्चापरिचर्चा र टिकाटिप्पणी हुन्थे । तर, आजकल चोकबजार र चियापसलहरूबाट ती टिप्पणी हराएका छन् । इन्भर्टर, सोलारलगायत अन्य कैयौँ प्रकारका ऊर्जा सञ्चित गर्ने साधनहरू बजारमा छ्यास्छ्यास्ती उपलब्ध छन् । मानिसहरू बिस्तारै लोडसेडिङको अँध्यारोसँग तर्सन छाडेका छन्, बरु त्यसअनुकूल बानीबेहोरा र रुटिन व्यवस्थापन गर्न थालेका छन् । के लोडसेडिङ दैनन्दिन जीवनको समस्या हुन छाडेको हो ? अथवा लोडसेडिङमा चासो राख्नुलाई अर्थहीन ठानिएको हो ?
लोडसेडिङप्रतिको बेवास्ता जनसामान्यमा मात्र होइन, आधिकारिक निकायका पदाधिकारी, सभासद् र मन्त्रिपरिषद्सम्मै व्याप्त हुनु स्वभाविक हुनसक्दैन । असन्तुष्टि र दुष्कर परिणामहरूको सिकार हुँदाहुँदै पनि नेपाली जनता धैर्यपूर्वक पर्खिरहन्छन् । तर, यसको अर्थ यो हुँदैन कि जिम्मेवार निकाय पनि कानमा तेल हालेर बसिरहोस् । नेपालमा जिम्मेवार निकायहरू आफ्नो जिम्मेवारीको अर्थबोध गर्दैनन् भन्ने तथ्य नयाँ होइन । लोडसेडिङको अँध्यारोमा जनजीवन अभ्यस्त हुँदै जाँदा त्यही अँध्यारोलाई जिम्मेवारीको पर्याय ठान्ने ऊर्जा मन्त्रालय, विद्युत् प्राधिकरणजस्ता प्रत्यक्ष सरोकारमा आउने निकायका अलावा संसदीय समितिले समेत नैतिक बल गुमाउनु सुखद छैन ।
ऊर्जा संकटलाई जिम्मेवार सरकारी निकायहरूले गम्भीरताका साथ लिनुपर्दछ । उद्योगधन्दा, बन्दव्यापार, व्यवसायलगायत जनजीवनका प्रत्येक क्षेत्रमा लोडसेडिङको अँध्यारो छरिएको छ । यो अँध्यारोले जन्माउने असन्तोष र निराशाले देशको अर्थतन्त्र र समाज व्यवस्थामै गम्भीर संकट निम्त्याइरहेको छ । वैकल्पिक उपायहरूका बारेमा तुरुन्त अल्पकालीन र दीर्घकालीन योजनाहरू बनाउन ढिलो भइसक्यो । सत्ता र शक्तिमा भएकाहरूले आफ्नो घरमा बल्ने बत्तीको उज्यालोमा आत्मरति लिने र जनताप्रतिको उत्तरदायित्व बिर्सने उद्योग तुरुन्त बन्द गर्नु जरुरी छ । अन्यथा लोडसेडिङको अँध्यारोले मुलुकको नैतिक बललाई नै गायब गरिदिन सक्छ ।

No comments:

Post a Comment