फकर्रे आउन नसक्न कुरो

एउटा इसाई मण्डलीका गुरु पास्टरले एक दिन
मण्डलीमा पच्र ार गनर्भु ा े । त्या े पव्र चन रामा्र े थिया े । पापको
विरोधमा उहा“ले बोल्नुभयो । त्यो वचनले एउटी दिदीलाई
चसक्क लाग्यो । उनलाई रिस उठ्यो । खुब जान्नेभाको यो
पास्टर भनेर ती दिदी त रिसाउनुभो । ती दिदीले पर
मेश्वरको अघि गएर भूल मानिलिएको भए हुने थियो । तर
उनी त झन पास्टरबास“ग पो रिसाएकी । भोलिपल्टदेखि
दिदी त मानिसहरूको घरघरभित्र गएर पास्टरको विरोधमा
बोल्नलागिन् । भएको र नभएको सबै खराब कुराहरूको
दोष लाएर उनले पास्टरको बेजत गर्न लागिन् ।
एक दिन ती दिदीको मनमा नराम्रो लाग्यो । मैले
यस्ता े काम नगनर्पु र्न े हा े । विचरा पास्टरदाजलु ार्इ  मलै े कस्तो
नराम्रो दोष लाए, कतिकति मान्छेलाई झूट कुरा सुनाए“ ।
यस्तो विचार गरेर ती दिदी पास्टरको घरमा आइन् ।
दिदील े पास्टरलार्इ  भनिन,् पास्टर दाज,ु मलार्इ  क्षमा गनर्हु ासे ,् मलै े तपाइर्कं ा े विराधे मा नरामा्र े करु ा
फलै ाए “ । यस्ता े काम मलै े नगर्न ु पर्न े । मलार्इ  माफ गनर्हु ासे ् ।
पास्टर गरुु ल े हास“ रे ती दिदीलार्इ  स्वागत गनर्भु ा े र भन्नभु ा,े बनै ी, म तिमीलार्इ  माफ गर्छ ु । मलार्इ  त खसु ी
लाग्यो, यो कुरो ठीक होइन भनी तिमीले बुझ्यौ ।
त्यसपछि पास्टरले ती दिदीलाई आफू बसेको घरको माथि छतमा लैजानुभयो । त्यहा“बाट चारैतिर
को घर, सडक, गल्ली, पोखरी, चउर, पसल, देखिन्थ्यो । पास्टरले सिरानीको खोलमा प्वा“ख बोक्नु भएको
थियो । सबै प्वा“ख उहा“ले तल उडाइदिनुभो । सबै प्वा“ख कताकता उड्दै उड्दै गए । टाढा, नजीक पुगेर
कोही कता कोही कता खसे । उनीहरूले ती दृश्य हेरिरहेको बेलामा पास्टरले भन्नुभयो, बैनी, यी
प्वा“खहरूलाई टिपेर लिएर आउनू त ।
ती दिदील े छक्क पर्द ै भनिन,् कसरी हन्ु छ ? प्वाख“ हरूलार्इ  बटल्ु न ु सकिन्न । हावाल े उडाएर कताकता
पु¥याइसक्यो ।
पास्टरले भन्नुभयो, ठीक हो बैनी, अब ती प्वा“खहरूलाई खोजेर, बटुलेर ल्याउनु सकि“दैन । बैनीले मेरो
विरोधमा फैलाएको कुरो पनि त्यस्तै हो । म माफ गर्नसक्छु तर तिमीले गरेको बिगारलाई कसैले पनि
सच्याउन सक्दैन । बोल्नुअघि हामीले सोच्नुपर्छ ।
बाइबल भन्छ, “तिमीहरूका मखु बाट कवु ाक्य ननिस्कासे ,् तर समय सहु ाउद“ ा े र सधु ार गर्न े मीठो
वचनमात्र बोल्ने गर,” एफिसी ४ः२९
“हेर, एउटा सानो आगोको झिल्काले ठूलो वन पनि स्वाहा पार्दछ । जिब्रो पनि एउटा आगो नै हो, ” याकूब